Όταν η Φρόσω, η βιολόγος από την Δράση για την άγρια ζωή μου έστειλε μήνυμα να ρωτήσει πότε θα πήγαινα στη λίμνη Κερκίνη, δεν δίστασα.
Ένας Ροδοπελεκάνος έπρεπε να απελευθερωθεί πίσω στη λίμνη αφού πέρασε περίπου δύο μήνες στη Δράση. Ο πελεκάνος είχε βρεθεί τραυματισμένος στο ένα του φτερό, πιθανότατα από ηλεκτροπληξία, κοντά στην πόλη της Δράμας.
Το προσωπικό της Δράσης για την άγρια ζωή παρείχε την απαραίτητη θεραπεία και ήρθε η ώρα ο πελεκάνος να επιστρέψει στην φύση. Η λίμνη Κερκίνη είναι ιδανική τοποθεσία απελευθέρωσης για τραυματισμένους πελεκάνους. Είναι ένα ασφαλές περιβάλλον με άφθονη τροφή, χάρη στον ακμάζοντα πληθυσμό ψαριών, και φιλοξενεί σημαντικό πληθυσμό αργυροπελεκάνων και ροδοπελεκάνων, κάτι που είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή τους.
Ο εθελοντισμός με οποιαδήποτε ιδιότητα για να βοηθήσεις οργανισμούς όπως η Δράση για την άγρια ζωή είναι ένας ικανοποιητικός τρόπος για να ανταποδώσουμε στον όμορφο πλανήτη μας. Είτε πρόκειται για βοήθεια στη φροντίδα των ζώων, συμμετοχή σε έργα αποκατάστασης οικοτόπων ή υποστήριξη διοικητικών καθηκόντων, κάθε συνεισφορά κάνει τη διαφορά. Η συμμετοχή σε εθελοντική εργασία σας επιτρέπει να διαδραματίσετε ενεργό ρόλο στις προσπάθειες διατήρησης, ενισχύοντας μια βαθύτερη σύνδεση με τη φύση και το περιβάλλον. Είναι μια ανταποδοτική εμπειρία που όχι μόνο βοηθά στην προστασία της άγριας ζωής αλλά και εμπλουτίζει τη δική σας κατανόηση και εκτίμηση του φυσικού κόσμου. Βρείτε τρόπους για να υποστηρίξετε την Δράση για την άγρια ζωή εδώ.
Ας επιστρέψουμε όμως στην ιστορία μας!
Η μεταφορά ενός ζώου, ειδικά ενός τόσο μεγάλου όπως ένας πελεκάνος, σε ένα ταξίδι 1,5 ώρας είναι πάντα πρόκληση. Πρέπει να οδηγείτε αργά και προσεκτικά για να αποφύγετε την ενόχληση του επιβάτη, να διατηρείτε σταθερή θερμοκρασία μέσα στο όχημα και περιστασιακά να κατεβάζετε ένα παράθυρο για να ανανεώνεται ο αέρας.
Ο πελεκάνος παρέμεινε ήρεμος και ακίνητος, ίσως εκμεταλλευόμενος την ευκαιρία να ξεκουραστεί.
Η ομάδα του Ο.ΦΥ.ΠΕ.Κ.Α., του παραρτήματος στη λίμνη Κερκίνη, σημάδεψε τα πόδια του πελεκάνου και τον άφησε ελεύθερο. Λόγω του τραυματισμού στο φτερό, αποφάσισαν να μην βάλουν ετικέτα στα φτερά ή να τοποθετήσουν πομπό. Μετά την απελευθέρωση, ο πελεκάνος φαινόταν χαλαρός, τεντώνοντας τα φτερά του πριν κολυμπήσει μακριά.
Σκοπεύω να τον προσέχω τους επόμενους μήνες για να δω πώς τα πάει.
Αντίο φίλε μου. Καλή τύχη, και ελπίζω να σε ξαναδώ στη λίμνη αυτό το χειμώνα—εκτός κι αν επιλέξεις να μεταναστεύσεις στην Αφρική αυτό το φθινόπωρο!
